Evet, biliyorum. Güzeldi. Ve sinir bozucuydu. Bütün kurallarımı tek bir gün içinde yıkıp geçmişti ve bir fotoğrafa bakarken bile dalıp gitmeme sebep olmuştu. iç çekip hazırlanmaya devam ettim. Kahvaltıdan sonra kapıya çıktığımda Mert de yeni çıkmıştı. 

Dün nerelerdeydin?dedi. 

Birkaç arkadaşla tanıştık. Şehri gezdirmeye başladılar.dedim. Sırıttı. 

iyi, sevindim. 

Okuldan tanıdığın birileri var mı?diye sordum yürümeye başlarken. 

''Sude'yi gördüm dün. Demir'le de konuştuk. Başka... Hah, Burak var. Bir de... Derin.'' 

Derin'in adını söylerken iç çekince kaşlarım çatıldı. 

Hayırdır?dedim soğukça. Bir iç çekmeler falan? 

''Derin'i seviyorum. Sanırım.''dedi gülerek. Boğazımı temizleyip önüme döndüm ve sebepsiz öfkemden kurtulmaya çalıştım. Ama öfkelenmiştim. Derin'in benim yanımda olmasını istiyordum. Mert'in ya da herhangi başka birinin değil.