Öfkeyle sınıfa gittim. Derin yoktu. Hah! Tabii ki! O taktan erkek arkadaşıyla birlikte olmalıydı. Çifte kumrular zaten ayrı sınıftaydı, bari teneffüsleri birlikte geçirsinler, değil mi?

Kusura bakma ama, tak gibi görünüyorsun, dedi Bora. Kaşlarını çatmış, uzaylı görmüş gibi bana bakıyordu. Yüzümdeki ifadeyi merak ettim.

iyi değilim Bora. Gidiyorum ben, deyip çantamı aldım ve sınıftan çıktım. Bora arkamdan Bekle!diye bağırdı. Beklemedim. Bir saniye için olduğum yerde dursam, öfkem çileden çıkacak, beni ateş misali yakıp kül edecekti. Kalbim delicesine atıyordu.

Koş. Boşalt içindekileri. Patlayacak gibi duruyorsun Deniz. Koş.

Bora'yı bankta otururken üçüncü görüşümdü. Dördüncü görüşümde önüme geçti. 

Yeter. Saatlerdir koşuyorsun. 

Saatler mi? Bana on dakika gibi gelmişti. Hala ona olan salakça sevgimden ve öfkemden gram kurtulamamıştım ama. Tekrar koşmak için hareketlendim ama Bora kollarımdan tuttu.