they call me alpha

%700 metaforunu da anlatayım. şu çekimi %700'e çekmek olayı yani. şimdi %100 senin gerçekleşebileceğini umduğun çıta. oysa çekim senin ufkunu aşan bir hal alıp %700 oluyor mesele o. ama bir nüans var. bir süre sonra bitiyor. hayır o çorak arazi meselesi değil. tamam betada tohumlar tutmuyor -keşke babasının tohumları da tutmasaydı asdasdsadsadasdsa- ve öğretiye dair anlayış yeşeremiyor. hayır buradaki mevzu o değil işte. başka bir şeyden bahsediyorum. o çorak araziyi tamamen iyileştirdiğin zamanda da bitiyor bu çekim. çünkü artık akılsız toplum ilgini çekmiyor oluyor eheheh. bu tavrına yansıyor. beyler size ne anlatıldı? kimse gibmeyeceği eşeğe ot vermez. eğer ki bir sosyal değer kaynağı değilseniz aklı olmayan kimse sizinle sosyal ittifak kurmaz -çünkü değerini zihinden bağımsız olarak ancak akıl sahipleri görebilir-. değer görecelidir beyler. yani giblemediğiniz bi kızın size yazmaya devam etmesini beklemeyin -tamam tcma buna benzer şeyleri çok yaşadı ama o tcma yani o yaşadı diye sen de yaşayacaksın diye bi şart yok kendinize bu zulmü yapmayın-. kendini gibecek başka birini aramaya başlayacaktır eheheh. çünkü senin kim olduğunu zaten anlayamıyor. ancak menfaati var onun için ve bu menfaati başkasından da karşılayabilir. senin ve başkasının farkını anlayabilecek bir akla sahip değil. yani ilginç bir paradoks olarak başlığı anlayanın da anlamayanın da yaşadıkları bir süre sonra bir test olarak benzer bir halde oluyor. başlığı anlayanın gelişimi ise yalnızca kendisinin ve yine aklı olanların takip edebileceği bir şekilde ilerliyor. ama aklı olmayanlar için hiçbir fark yok ki ortada başlık betasıyla senin aranda. niye? ferrarin yok çünkü eheheh. veya modelleri sıraya dizip gibmiyorsun. oysa ben aranızdaki farkı çok korkunç görebiliyorum ve ayırt edebiliyorum. bu derin bir nüanstır. e sonuç olarak kitle bunu anlamayacak asdasdsadsadasdsa.