Diyebildiğim tek şey "Planın bir parçası, önce kızı kendime aşık edeceğim sonra öldüreceğim" dediğim anda kalbimi yavaştan sıkmaya başladı. Ağzımdan kan geliyordu. "Ona kendini aşık etme direk öldür onu" dedi ve ortadan kayboldu. Tuvalette kendimi ağlarken buldum. Çok korkmuştum gerçekten çok korkmuştum. Kıskançlık bu yaratıklarda da varmış demek ki diye bir sonuç çıkardım. Ama tekrar delireceğim diye çok korkuyordum. içimden kendime sakin ol komutu veriyordum ve durmadan yüzümü yıkıyordum. Sonra üstümün kan olduğunu fark ettim ve üstümü de ceketimle kapattım.

Kızın yanına geri döndüm kız bana "Nerede kaldın bir bine ağaç oldum" dedi. Bende ne olur ne olmaz kanı görürse diye "Burnum kanadı da o yüzden uzun sürdü" dedim. Kız telaşlandı hemen "Birşeyin yok değil mi" dedi bende "Yok yav sadece burun kanaması" diye geçiştirdim. Sonra yemeğe devam ettik ve kızı eve bıraktım. Artık sevgilimdi ama hala kalbimi istediği zaman tutacak ve sıkacak bir yaratık sevgilim vardı. Birşeyler düşünmem lazımdı