Herkese Günaydın.

Merve’nin Görüşü
Kalp masajı yapmalıydım. Ölmemeliydi. Onu bu kadar geç bulmuşken olmazdı. Onu seviyorum . Onu seviyorum. Ama söylemem ona. Şu anda olmazdı. Söyleyemezdim. Uyandığında herşeyi anlatacaktım. Hemde herşeyi. Onu yıllardır nasıl beklediğimi, onun resimleriyle dolu olan odamı, hepsini hemde hepsini anlatacaktım. Ama durumu ağır görünüyordu. Kalp masajı yapıyordum ama kalkacak gibi durmuyordu. Birden Mustafa geldi sırtında doktorla.

M-“Doktor hasta burada acil bak”

Do-“Bu çocuk Leyla’yı öldüren değil mi” Bunu dediği anda Mustafa pençesini çıkardı ama Emre tam eline taş attı doktor görmeden ve kafasını sağa sola salladı. Mustafa da pençelerini kapatmıştı.

M-“Şimdi bunun bir önemi yok yardım edin” dedim.

Do-“Zaten hipograt yeminim var istesem de bırakamam” dedi “Mustafa hastaneden koş ve sedye ve şok cihazı getir.” dedi. Mustafa var gücüyle koşmaya başlamıştı. Ben ise sadece izleyebiliyordum ama elini bırakmıyordum. Mustafa 40 saniye sonra geldi ama ayakta duramıyordu.

Mu-“ Çok kullandım yeteneğimi kılım kıpırdamıyor” dedi. Mavi gözleri sönmüştü. Şok cihazını kullanmaya başlamıştı ve bana

Do-“ 200 volta ayarla. Çekilin” ve bastı. “250 volta ayarla. Çekilin” ve tekrar bastı. Göğsü havaya kalkıyordu ve tekrar yere düşüyordu. Gözleri hafif açılmıştı ama bir sorun vardı. Bir gözü kırmızı diğer gözü sarıydı.

Do-“Bu da ne böyle”

M-“Sen detayları boşver sadece onu kurtar” diyebildim.

Do-“Zaten kurtuldu ama şu an şokta. Onu hastaneye kaldırmalıyız. Mustafa artık koşamaz. Onun için hızlı bir şekilde yürümeliyiz.” dedi. Emre ve doktor beraber sedyeye taşıdılar ve sedyeyi de taşıdılar. Köye indikten sonra ellerimle gözlerini kapadım. Kimsenin gözlerini görmemesi gerektiğini biliyordum. Arkadan biri bağırdı “Leyla’nın katili hakettiğini bulmuş.” Daha sonra diğerleri de aynı şekilde söylemeye başladılar bazıları “Doktor onu kurtarma dünya bir pislikten temizlenir” gibi saçma sapan laflar söylüyorlardı. Sonunda dayanadım ve bağırarak (Bu arada diğerleri hastaneye yürümeye devam ediyor ve gözlerini Emre kapıyor)

M-“Pislik sizsiniz. işe yaramaz köylüler. Anca duyduğunuz şeylere inanın. Duyun işte buna da inanın. Hepiniz şerefsizsiniz. Bu çocuk Leyla’yı öldürmediğini kanıtlamaya çalışırken kalp krizi geçirdi. Sizin inanmayacağınızı biliyordu ama bir ümit delil aradı. Üstelik beyin tramvası geçirip unutmasına rağmen. (iki yeteneği aynı anda alıp unutkanlık yaptığını söyleyemezdim.) Siz anca konuşursunuz. Tek yaptığınız şey bu” dedim ve peşlerinden koştum. Köy halkının belli bir kısmı pişman olsa da hala büyük bir kısmı bağırmaya küfür etmeye devam ediyordu.