inci itiraf

ulen avukat olmamı küçüklüğüden beri sülalede tek destekleyen insan vefat etti be.. öyle çok yakın değildik eniştemle ama mesleğime kavuşma vesilemdir kendisi.. avukat olur bu çocuk diyen de oydu.. sayısalcıyken ben hukuk okucam yeağ diye ergen triplerine girdiğimde de tek destek verendi.. (pek tabi ailem saygı duydu hala da duyar her kararıma ama avukat olmamaı istememişlerdi hiç) vesselam insan iç boşaltmak istiyor öyle feysten filan eniştemi kaybettik durum güncellemeleri de benlik değildir zaten..

hoş eniştem yok artık gibi sözlükte de başlık açacak tip değilim zaten oyüzden iç hesaplaşmalarımı dertleşmelerimi buraya yazıyorum ya zaten..
pek anonimliğimde kalmadı ama yine de anonim iç dkmek iyi geliyor dökebildiğimce..

asıl üzüldüğüm annemleri yolcu ettikten sonra ağlama sebebim eniştem değildi tabiki.. kendi aileme bişey olur korkusu günler ilerledikçe yaşlar artıyor kayıplar oluyor.. allam almasın onları benden.. illa vakti gelicek ama hiç hazır değilim hiçbizaman da olmam heralde buna.. bazılarına göre şanslı azınlıktanım ailem sağ şükür ama kaybetme korkusu insanı kahrediyor. hele yakınından bi kayıp yaşayınca daha da etkiliyor insanı.. ne diyeyim başımız sağolsun.. çok gitmek istesem de babaları için ağlayacak kuzenlerimin çığlıklarını duymaya gücüm yok.. kaçmak ortada olmadan köşelerde üzülmek benlik sanırım..

en ıymetlim ananem vefat ettğinde de yaptığım gibi ya da diğer 2 dayımın vefatında yaptığım gibi.. metanetli durup kendi başıma ağlayan insanım ben.. şu kahrolasıca gururmu dik duruyorum hallerimi bıraksam herşey çok düzene giricek belki ama katır gibi dik durmazsam olmaz duygularımı dökemem ben neden kavun güçlü yannan güçlü amk.. berbat kavun ama halaa elaleme iyiyiym mottoları atmakla yaşayıp gidiyor.. amk üzen herşeyin..