allah belki durumumuzu görür, acır bize. Böcek gibi üstüne basılacak, korkudan kabuğuna çekilecek aciz kullarını görür der ki uzun süre mutsuz ve sıkıcı bir hayat yaşamış bu kulumun karmasının yönünü değiştiriyorum der belki.

Belki iki adım ötemizde normal ve mutlu bir hayatı olan insanların ayakkabılarından biz de satın alırız. O ayakkabının içine girince başkası gibi hissederiz, bir nebze olsun mutsuz ümitsiz olduğumuzu unutur, kendimizi kandırırız.

Ya da belki o kadar mutsuz oluruz ki dibini görürüz, üstümüzdeki et parçası hızla çürür ve aynaya baktığımızda en dibi görmüş, tıpkı bize benzer diğer kardeşlerimizi görürüz.

Belki çok koşarız, finish çizgisini kendimiz çekeriz.

Belki öbür dünyaya öyle çok inanırız ki onu bu dünyada görürüz. Başkasının Allahına kitabına iman edince onların kölesi, günahkarı olur bir nebze olsun daha az acı çekeriz. Bu da bizi bir nebze olsun mutlu eder.