başta da dedim panpalar bu hikaye %100 gerçektir. kulüpten 1 hafta içinde ayrılmamı talep ettiler. ama öyle aciz bi durumdayım ki o sıra gideceğim yer yok gelip alacak kimse yok. alacaklarımın yarısı karşılığında 1 ay daha tesiste kalmayı talep ettim hocadan. anlattım durumu. o da alacaklarında gözümüz yok oğlum kal tabi dedi. 1 aylık zamanım vardı ama ayağa bile kalkamayan insan 1 ay içinde ne yapabilirdi ki? aslıdan bir haberim zaten. sorguladım kendimi. 18 yaşında liseye giderken, taş gibi o yaşta 3. lig topcusu olmuşken tak mu vardı ulan? herkes etrafındaydı hani kimin kaldı? borçlarımdan dolayı insanlar yanıma bile yaklaşmıyordu. tuvalete koltuk değnekleriyle gidiyordum dıbına koyim