Evet beyler yine her akşamki gibi okuldan çıktım. Dünyanın en kalabalık otobüsleri listesine girmeye aday 91E otobüsünü beklemeye başladım. Normalde bırakın oturmayı arka kapıdan zor binersiniz ama şans bugün bana döndü ve oturacak yer buldum. Geçip hemen uyuma numarasi yapmaya başladım. Otobüs gittikçe doluyor, üzerime bakan teyzeler ve dayılar gittikçe artıyordu. Bunlardan biri gelip beni dürttü. Kalk hadi yer ver bana saygısız dedi. Adama baksan en fazla 45 yaşında. Bende hiç cevap vermedim ve kafami yeniden gömüp uyumaya çalıştım. Ama başladı saydirmaya şimdi gençlere bak, biz boylemiydik vs. Ben de kafami kaldırıp dayiya şöyle dedim
- Dayı sen yaşlı değilsin, hasta degilsin, engelli değilsin neden sana yer vereyim dedim.
Bu yine başladı yine de yer vereceksin ben senden buyugum gencsin sen ayakta git dedi. Benim de kafam attı ve ağırca yerimden kalktim. Al dayı otur dedim. Bana at gibi kisiniyordu. Enayi dercesine bakıyordu. Kendince zafer yaşıyordu. Ve en sonunda ağzımdan bu sihirli kelimeler döküldü;
- Kusura bakma dayı hamile insanlara yer vermemiz gerektiğini unuttum dedim.
150 tane yolcu beni havalara fırlattı, şoför direk dansı yapıyordu. Dayı da camdan aşağı atladı. Ben de tekrar yerime oturup uyumaya başladım.
Adettendir bu da böyle bir anımdır.