inanmak isteyen inansın kimseyi zorlayamam geçen sene yazın tatile gitmiştim ayvalığa babanem ayvalıkta yasiyor amacımız onu alıp kendi evimize ankaraya getirmekti cunku artik tek basina kalamayacak kadar yaslanmisti zorda olsa ikna ettikden sonra esyalarini toplamaya basladik bana tavan arasinda rahmetli dedenin esyalari var ogul benden gecti artik hatira saklamak istedikleri al dedi en sevdigi torunu bendim dedemi gic goremedim ben dogmadan ölmüştü girdim tavan arasına bir adet şapkasını aldım sadece kıyafetlerinden bir köstekli zincirli saati vardi calismiyordu ama gümüş güzel bir saatti onuda attım cebime etrafda pek birsey yok gibiydi çekmecesini açtığımda bir zarf gördüm üzerinde değerli dostum halile yazıyordu dedemin ismiydi halil zarfi actim nico isminde biri yollamış dedemin rum arkadaşlarindan çocukluk arkadası ayvalikta birlikte buyumusler zamaninda savas yillarinda selanige gitmek zorunda kalmis nico onu ne kadar ozledigini falan yaziyordu mektupda baslarda fazla dikkatimi cekmedi babanem hep derdi zaten dedenin bircok rum arkadasi var diye ama muktubu biraz daha okuduktan sonra birsey dikkatimi cekti aynen su cumle vardi sana bir emanet biraktim goturemezdim bizim oralara yasakti ben donemem artik sana olan borcumu fazlasiyla ödüyorum ne diyor siz turkler hakkini helal et bu cumleyi gordukten sonra bu emaneti merak ettim dedeme ne borcu olabilirdi ne birakmis olabilirdi hemen etrafi kurcalamaya basladim ve cekmecesinde bir harita buldum bu rumlarin buralardan kacarken altinlarini toplayip bi arada sakladiklari definenin haritasiydi yeryuzunde bunu dedemden baska bilen kimse yoktu buyuk ihtimal birden ben bu sirra dahil olmustum acaba dedem parayi aldimi diye dusundum ama dedem cok zengin bir adam degildi almis olsa bunu bilirdim haritayi inceledigimde ayvalik alibeyli adasini tarif ediyordu simdiki adıyla cunda adası...