Pazar günü evlerine gittim. Kapıyı babası açtı. Müsade isteyip içeri girdim.
içerisi 1+1 loş bir havaya sahipti. Salonda 2 koltuk, eski bir tv ve eskimiş, kirli tabaklarla dolu bir masa vardı.Ha birde bir kenara yığılmış ders kitapları. içerisine toz kokusu hakimdi.,sanki perdeler hiç açılmazmış gibi..

Babası ile koltuğa oturduk. Küçük bir sohbetten sonra konuyu Ahmet'e getirdim. Babası Ahmet'ten içeri gitmesini isteyip söze başladı:
"Bak hoca bey, eğitim güzeldir hoştur.Ben okuyamadım bilirim.Ama eğitim para demek.(biraz sinirli bir ifade ile)yok ben de para falan"

biraz durdum,ne diyeceğimi düşündüm. Gözüm tavana baktı, kabarmıştı ve örümcek ağları vardı. Sanki fakirliğin ne olduğunu anlar gibiydim.Ben de çok kazançlı bir ailede büyümemiştim. Yardım lazımdı, yardım..