Her zamanki gibi okul çıkışı otobüse bindim eve doğru gidiyordum. Çoğu zaman olmadığı gibi yine boş koltuk yoktu ve ayakta gitmek zorundaydım. Kulaklığı taktım kapüşonu (kapşonun doğru yazımı) da taktım. Arkadan inmek isteyen birinin çarptığını fark ettim ve kulaklığı çıkarıp dönecekken "önüne baksana be kör müsün" diyip döndüm ve gördüm ki arkamda bana çarpan adamda kör gözlüğü ve kör bastonu ile orada duruyor. Nasıl utandım nasıl kızardım bir de adam "özür dilerim" dedi ya kalbim parçalandı. Yer yarılsaydı da içine gireydim. Dilim kopaydı da söylemeyeydim. Bu olayın üzerinden birkaç yıl geçti ve o zamandan beri sessizim, konuşacağım zaman da 3 kez düşünüp öyle konuşurum