Nurcan'ı domaltmış, 3-4 dakikadır dıbını gibiyordum ki, telefonu çaldı. Nurcan telaşlanıp, "Telefonum nerde? Bakmam lazım, annem arıyordur!" deyince, gibişe ara verdik. Koştum koridordan getirdim çantasını. Çıkardı telefonunu, gerçekten de arayan annesiydi. huur anası sanki hissetmişti gibiştiğimizi. 10 dakika kadar konuştular. Nerdesiniz, ne yapıyorsunuz gibi şeyler soruyordu kadın. Nurcan da halen mağazada mobilya baktığımızı söyledi. Telefonu kapatınca, Nurcan'ı tekrar domalttım ve gibişe kaldığımız yerden devam ettik. Ama 2 dakika geçmeden telefonu yine çaldı. Yine ara verdik. Telefona uzandı, ekrana baktı ve "Benim eleman kız arıyor Almanya'dan! işle ilgili olabilir, bakmalıyım!" dedi ve açtı...

Yine benim anlamadığımı düşünerek Almanca konuşuyordu, gülerek, "Ne var huur, tam da gibişin ortasında aradın!... Yemin ederim gibişiyorduk, sana yalan mı söyleyeceğim!... Yok daha değil, merak etme birazdan zütten de gibtireceğim!... Evet, çok güzel gibiyor, uçuruyor beni!... Avucunu yala, sana yok! Onu kimseyle paylaşmaya niyetim yok!... Tamam da, öbürü farklıydı, bu farklı, buna resmen aşığım!... Kızım manyakmısın, nasıl teklif edeyim?... Kızım gibtir git başımdan, koskoca Almanya'da kendini gibtirecek kimseyi bulamadın mı?... Sana olmaz diyorum! Hem teklif etsem bile, tepkisi nasıl olur onu bilmiyorum!... Tamam tamam, ağzını yoklarım!" diyordu.