Evet beyler,
Geçen gün çıkan işlerim yüzünden bir türlü anlatmaya fırsatım olmadı.Şimdi biraz vaktim var. En azından birazını anlatıp inzivaya çekilmek istiyorum. Onların beni pek rahat bırakacağını sanmıyorum ama olsun. içimde kalmasın
Öncelikle kendimden bahsedeyim. 28 yaşında bir pampanızım. yaklaşık 2.5 yıldır kendi halimde yaşayıp gidiyorum. Öncesinde 4 yıllık bir akıl hastanesi geçmişim var. Deli miyim derseniz, sizin bildiğiniz anlamda deli değilim. Ama yaşadıklarım yeterince ağır geldi.
Ben yaklaşık 4 yaşımda kendimi bilmeye başladım. Yani şu an oturup düşününce o yıllara kadarki şeyleri hatırlıyorum. daha öncesi bende yok. Bazılarınız daha da erken veya geç zamanlarına kadar hatırlayabilir ama önemli değil, konumuz bu değil zaten. Onun öncesinde özellikle annem etrafa bakıp bakıp gülümsememi, olmayan birilerine isim takıp sohbet etmelerimi, oyun oynamalarımı pek önemsememiş. Çocuktuk, hayali arkadaşlarımın olduğunu düşünmüş. Ama kendimi bilmeye başladıkça zaman zaman evimizdeki varlıklarla olan irtibatım annem tarafından fark edilmiş.