imkansızı hiç bir zaman isteyecek kadar yüzsüz olmadım..
diğer insanlar için gayet basit olan şeyler , benim için zaten hep imkansız olmuştur bu arada..
bununla mı avunalım sayın
baciazdiran ? gözlerimiz görüyor , elimiz ayağımız tutuyor bu da bişey mi diyelim? en azından hayattayız mı diyelim.. bununla mı şükredelim.. şükretmekten başka ne yapıyoruz ki zaten? şükrediyoruz allah daha beterini vermesin diyoruz , beterin beteri var diyoruz.. sonra ne oluyo biliyo musun? daha beterini veriyor.. hep daha beteriyle sınanmaya devam ediyoruz..
ben artık bu hayata olan inancımı kaybettim be..