100 bin doları duyduğumda şoka uğramıştım. 100 bin dolar lan 100 bin dolar! benim bu parayı bir arada görmem için
30 sene çalışmam gerek kim kime bu devirde 100 bin dolar verirdi ki? ama bana ne iş vereceğini henüz bilmiyordum.

+ ne işi abi?
- çok basit bir iş biraz tehlikesi var ama sen hele bi evet de o zaman anlatıcam sana.
+ tamam abi kabul.
- şimdi sana bir adres ve bi silah vericem. silahı beline takıp 23:00 da dediğim adrese gideceksin.
+ sonra?
- bu verdiğim adreste bekliceksin yanına iran plakalı siyah bi jeep gelicek sana bi çanta uzatıcaklar, çantanın içini açacaksın.
Para varsa zaten hayattasın demektir.
+ ya para yoksa abi?
- yoksa zaten patlayacaktır o çanta. Şimdi soruyorum yüzde 50 şansın var bu işi yapacak mısın yapmayacak mısın?

arap behçet in bana verdiği iş her ne kadar az tehlikesi var dese de çok tehlikeliydi. Anladığım kadarıyla çantayla kendisine suikast mi yoksa gerçekten
hakkı olan parayı verecekler mi onun şüphesinden dolayı bu işi bana veriyordu. Ben küçükken annem binalarda temizliğe gider babamsa avize işi yapardı
biz her zaman ezilmeye mahkum bir aileydik zaten babamın her gün dediği senden adam olmaz lafı benim hayatımda önemli bir yer oynamıştı.
yani anlayacağınız benim hayatım yerde ki çöp kadar değersizdi. ama kurtulursam hayatım değişecek artık ben de başkaları tarafından insan yerine koyulacaktım.
işi kabul ettim.

+ kabul ediyorum abi.
- tamam şimdi al bu silahı beline tak, dediğim adres bu kağıtta yazıyor saatinde orda ol
ve bundan sakın kimseye bahsetme sana güveniyorum.
+ tamam abi.

arap behçet le ayrıldıktan sonra kahveye arkadaşın yanına gittim. akşama kadar batak oynadık ama benim aklım hep işteydi. tedirgindim.
bu yüzden bütün ihaleler bana kalmıştı çayların hepsini ben ödemiştim. Önemi yoktu eğer bu işten sağlam çıkarsam artık param vardı.
saat yaklaştı ve ben arkadaşlarla ayrıldıktan sonra behçet in dediği adrese gittim. Orada yaklaşık yarım saat bekledikten sonra
bi tane siyah camları filmli bir jeep yanaştı yanıma. iran plakalıydı.
behçet in anlattığı gibi arka camı açıldı ve bana bi çanta uzatıldı. çantayı aldıktan sonra yerde ki bütün tozları kaldırıp yanımdan ayrıldı.
evet sıra o önemli an'a geldi. geçmişten bu yana bütün yaşadıklarım aklıma geliyordu ve soğuk terler döküyordum. uzun bir süre kendimi cesaretlendirmeye
çalıştım. Sonra aklıma şair in dediği bi söz geldi. Çok çaIıştım gitmeye de kaImaya da. ikiside aynı acı, ikiside rezil. Daha önce de gitmiştim ama böyle kalarak değil
dedim ve gözlerimi kapatıp bir an da çantayı açtım.

yüzümü o kadar germiştim ki o an uzun bir süre öyle kalmıştım. hayattaydım yine de.
gözümü yavaşca açıp içine baktığımda sıcacık dolarların nizami bir biçimde çantanın içinde yattığını gördüm. Ohh be amk!!! ohh..
hemen behçet abi yi arayıp durumu anlattım.

+ abi bişey olmadı para ben de
- tamam adresi mesaj olarak atacağım oraya gel.
+ tamam abi