Tam annemi kaldırmaya giderken annemin gölgesini odadan çıkarken gördüm ve yemek hazır olunca beni uyandırır diye düşünerek yattım. Uyandığımda sabah olmuştu, neden beni kaldırmadıklarını sorduğumda bizde uyanamadık alarm çalmamış dediler. Bu o zamanlar beni düşündürüp korkutmasa da, şuan bunları yazarken tüylerim diken diken oluyor. Anneme onu gördüğümü söyledim ama o gece hiç uyanmadığını söylemişti. Daha sonra anneme bir şeyler oldu kendi kendine konuşmaya, yemek yememeye, kimseyle konuşmamaya, bir noktaya odaklanıp başka hiç bir yere bakmamaya, ve sürekli sallanmaya başladı. Daha sonrada bir kaç kez intihar girişiminde bulununca babam annemi pgibiyatriye zütürdü. Gittikleri gibi geri geldiler çünkü annemi hastaneye yatırmak istemişlerdi ve babam buna izin vermemişti.