Anadolunun bilmem neresinden, küçük sarışın bir çocuktur tahir. Gözleri yeşil, gürbüz, küçükken tombul, çevresindekilerin sevdiği, azıcık içine kapanık. Köylük yerde ailesiyle yaşamaktadır. Henüz küçüktür, okul çağında değil, genç babası ırgattır, tahir en büyük çocuk, iki de kardeşi vardır biri kız biri erkek, henüz kundakta küçük bir kız bahar, 4’üne yeni girmiş osman. Osman hastadır, çok hasta. Gelişme sorunu var. Tahir kardeşiyle köy yerinde kuzular tavuklar oynaşır gider. Baba mevsimlik ırgat, yaz gelince gider uzaklara, kışa doğru gelir. Hediyelerle dolu kucağı.
Tahir hayal meyal hatırlar, kendileri de gitmişlerdir yıllar önce, ancak kardeşleri olunca artık zordur ailece gitmek. Anne köylük yerde bağa bahçeye bakar baba yokken. Yıllar yılları kovalar, tahir 7 yaşına gelir. Eşyalar paketlenir, tarla taban satılır, göçerler Konya’ya. Orda iş tutulur, onun bunun tarlasında çalışılır. Tahir okula yazılır kasabada. Yıllar yılları kovalar, tahir küçük kardeşi osmana bakar, çok zayıftır osman, çok içlenir küçük kardeşinin haline, osman okul yaşına gelmesine rağmen okula gitmemektedir. Tahir paralar kendini osmanın yüzü gülsün diye. Okul dersler yeni arkadaşlar, çocukça hayatı geçer gider tahirin.