baykuş

DUK’TA UÇUŞ EĞiTiMi
O yıl Yalova Meydanı bakımda olduğundan Bursa Yedek Meydanına çağrılmıştı. Kampa geldiğinde çoğu askeri liseli olan adayların moralininbozuk olduğu hemen göze çarpıyordu. Sivil liseden rekor başvuru ve alım olduğundan sivil öğrencide çoktu. Bir gün önce şehit olan askeri lise öğrencisinin acısı ise henüz çok taze idi. Kimsenin ağzını bıçak açmıyordu…
Yer dersleri başlamıştı. T-41 tek motorlu 4 kişilik uçakları uçurmak için gerekli dersleri alıyorlar, ilk uçuşa çıkacakları günleri adeta iple çekiyorlardı. Birçoğunda bulunan korku ve endişenin zerresi dahi onda yoktu. Çünkü başaracağından o kadar emindi ki, O doğuştan pilottu(!) Zaten onu Hava Harp Okulundaki seçmelerde tanıma fırsatı bulmuş olan arkadaşları azmini gördükçe “sen kazanamazsan kimse kazanamaz” diyorlardı.
Evinden ilk kez ayrılmış olan 17 yaşındaki bu delikanlının tek derdi Hava Harp Okulunda alıştıkları yemeklerin bu hava meydanın birliğinde olmaması idi. Acemi er yemeğine aşılmak zordu.Bu yemek takıntısının hayallerini nasıl yıkacağının henüz bilmiyordu.
Ha birde 5 yıl sonra kurada F-16 çıkmaz F-4 çekersem ne olacak diye düşünüyordu…
Sınavları geçmiş ve uçuşa çıkmasına az kalmıştı. Her gün pist kenarında 13. sorti olan yalnız sortisine tek başına çıkıp başarılı inişten sonra tepeden tırnağa ıslatılan yaşıtlarını gördükçe içi gidiyordu. Klagib bir havacılık geleneği olan bu ıslatma bazen hortumla bazen kova ile yapılıyor ve genç pilot adayına Hava Harp Okulu’na kabul edildiğini müjdeliyordu.