baykuş

Bu konuşmanın ardından 100 civarı F-35 savaş boyunca Türkiye’ye satılmıştı. Afgan savaşından Ruslarla savaşan mücahitlere binlerce Stinger ve diğer askeri malzemeyi hibe yolu ile gönderen ABD, bu taktiği biraz farklı olarak bize de uygulamaya başladı. Batı “Ülkelerinin siz savaşın biz arkanızdayız” politikası Türkiye’de ki geçici savaş koalisyon hükümeti ile fiili olarak yönetimde ağırlığı çok hissedilen askerler tarafından tiksindirici bulunsa da yapılacak bir şey yoktu.

Ayıyı bir kere dansa kaldırmıştık ve ayı bir türlü oturmak istemiyordu.

ABD başkasının savaşı için para harcamak zorunda kalmış ama bunu bile kendi lehine çevirmesini bilmişti. Örneğin eskiyen F-16’ları birkaç yıl daha uçurmak yerine direk olarak hibe etti. Böylece kendi kamuoyuna “Ruslara karşı savaşan müttefiklerimize yardım etmemiz lazım savaşa girmedik bari bu kadarını yapmalım. Ortadoğu’yu Rus hakimiyetine bırakamayız” mesajı veriyordu. Çünkü ABD’de Rus tehdidi deyince akan sular durulurdu.

Bu mantıkla kaybedilen 50 uçak yerine 70 adet F-16 hibe olarak geldi. Savaştan önce 11 adet için satışı onaylanmış CH-47F ağır nakliye helikopterleri üretimi hızlandırılıp teslim edilmeye çalışılırken yine ABD elindeki eski modellerden 20 adet hibe yapıldı. Bu yarı hibe yarı satış kampanyasından UH-60 helikopterlerinden, KC-135 tanker uçaklarına, C-130 nakliye uçaklarından MLRS topçu roketlerine kadar tüm kuvvet ve şirketler nasibini almıştı.

O günün şartlarında bu yardımlar can simidi gibi idi. Söz konusu olan Rusya ise gerisi teferruattı. Ayrıca son kazalardan sonra bir kısmı depolara çekilmiş ancak bakımı yapılan F-4E’ler servise sokulmuştu. Türk-Rus savaşı, Amerikan savunma sanayini canlandırması yanı sıra Amerikan ordusuna da eskiyen platformları kolaylıkla değiştirme imkanı sağlamış kar içinde kar yaptırmıştı.

Kendi savunma sanayini maksimum çalıştıran ülke yine de savaşa cephane yetiştiremiyordu. Uçak ve helikopter gibi platform silahlarda olan durum bomba, füze gibi sarf edilebilen mühimmatta da geçerli idi. Ancak Afgan ve Irak savaşında stoklarını eritmiş Amerikan ordusunun ömrünü tamamlamak üzere olan bomba/füze miktarı sıfıra yakındı. Bu sebeple Türkiye Avrupa ülkelerine yaptığı gibi bunları parası ile almak zorunda kalıyordu.