chapter; ucan baliklar

okyanustaki bir balik, var olan herseyin okyanusta oldugunu dusunurken, bir gun sicramayi ogrendiginde, aslinda var olan herseyin okyanus olmadigini anlar. yuzgecleriniz sizi disarda uzun sure tutacak kadar geliskin degildir, yuzgecleriniz kanat degildir. 2 dakika dan fazla okyanus disinda kalamazsiniz, cunku cigerleriniz disariya gore degildir. baska bir dunyadir uctugunuz ama uzun sure orda kalmaniz olumdur. cunku hazir degilsiniz oraya. iste bunalimlariniz, bir an icin ucup duyumsadiklariniz da boyledir. ama haplari verirler size, onlar ruyaydi derler. sizde zaten o kosullari cok sevmediginiz icin geri donmeye, korunakli yuvaniza geri donmeye can atarsiniz. paralar odersiniz terapilere, size aslinda okyanusun disinin olmadigini anlatirlar. sizde her seansta buna inanmak icin elinizden geleni yaparsiniz. siz acilarinizdan kacsanizda. icindeki dunyanizdan cikmak aci veriyor olsa da. burada kalmak icin elinizden geleni yapiyor olsanizda. varolus sanciniz sizi en azindan bir kere bununla yuzlestirecektir. ve cogunuz allaha sukur, kabus gibiydi, bir daha yasamadim. simdi cok mutluyum. kendimi duzene soktum diyeceksiniz.

kendinden kacan insanin koyun olmasi kacinilmazdir. aciyi tadan ve ondan korkan birey en buyuk koyun adayidir. kimileri yalilarda otururken, siz gecekondu da oturursunuz, kimileri ise giderken jiplerine binerler siz metrobuse bu yuzden eywallah dersiniz. derdiniz zengin bir koyun olmaktir. ama yasam bu kadar bonkor degil maalesef cok azimiza bu sansi veriyor. gerceklikten kendini sakinan bireyin, siginacagi en buyuk yucelti standarttir. suruden ayrilmak icin, yatirim yapilmasi gereken tek bir sey var. o da farkindalilik bilinci, her koyunun buna sahip olma luksu yok. zaten bu lukse sahip olanlar, bu baslik altinda yazilanlara bakinca kimin var kimin yok anlarlar.

bir mutfakta bulagib yikarken, ve disardakilerin naralarini duyarken, siginabileceginiz tek sey; cok az koklama firsatini buldugunuz, buyuk cogunlugun tadamadigi, gercekligi bile tartismali, baska bir boyut oluyor. ama korkmayin okyanustaki baliga yon bulan ucan baliklardir. suru tereddutsuz takip edecektir sizi.

insan neden bunalimlarindan kacar, cunku tutunacaginiz daliniz kalmazsa olumle sonuclanacak kadar standarta aykiridir bunalim. karla kapli bir yolda son surat araba surmeye calismak gibi birseydir. hiz adrenalinizi yukseltirken, olecek olma ihtimalinizide yukseltir. ve karli kapli yolu standart olarak belirlersek, yuksek hizda yoldan cikarsiniz. simdilik, yoldan cikarsaniz olumden ote neyle karsilasirsiniz soylemek istemiyorum. sizi ozendirmek istemedigimden degil, zaten bunu yapabilecek cok az kisi var aranizda. uzerinde oldugu yolu mutlak yol kabul eden zaten yuksek hiz yapamaz.

butun bunlari bulagib yikarken dusunurken, tava lazim amina kodugumun oglu diyen sefin sesi ile kendime geldim. evet tava lazimdi onlara, tepsileri biraktim tavalara basladim. herkes birsey istiyordu. bulagib teli ile daireler cizip tava yuzeyinde, duruladiktan sonra goturup veriyordum. ayni tava 10 dk sonra yine pis bir sekilde onume geliyordu. ve ben yine yikiyordum, yine geliyordu. gunluk yasam, uyandiriyordu beni. zenginlerin masalarina gidecek kizarmis etlerin tavalari elimde idi. ve ben ne salak sacma dusunceler icindeydim. tava lazimdi, ve yikayacak olan kisi bendim.