... savaşda yenik duruma düşüyorum... ama olsun, başka bir cephe açtım... spora, güzel alışkanlığıma tutundum ve en kısa zamanda bu girdaptan kurtulmanın bir yolunu bulacağım... kesinlikle... takımımız harika... bana mrsiç diyorlar... inanabiliyor musunuz? bu ünvana layık olmak için elimden geleni yapmalıyım... ateşkes istiyorum..ölülerimi bile toplamadan savaş alanından, çekiliyorum..şimdilik...

... mühendisliğin cengaverleri... beden eğitimi ve spor bölümünü de ezip geçiyor... hayatımın en mutlu günlerinden biri... onlarca insan tribünden bana sesleniyor... mrsiç tsigalkooo! diye ismimi, lakabımı haykırıyor... !!!

bir saniye ...

basket maçı...

insanlar..

evet..

hah... bu nasıl daha önce aklıma gelmedi ki benim?

beynimde adeta bir şimşek çakmıştı beyler..evet..hala son bir kurşunum vardı, silahımın namlusunun tam da ucunda hemde...

ya havaya sıkılacak ve tamamen beklenti dışı bir kurşun,

ya da beni bu karanlıklara hapseden kaderimin taa alnına çakacağım bir kurşun...

yutkundum... ikinci şık adına bir gelişme olması adına dua ederek, cebimden telefonumu çıkardım, bir kaç saniye sonra,

o günden sonra sadece bir kez mesajlaştığım ayşenin (two) numarasını bulmuş, mesajımı yazıyordum...

karanlığa sıkılan bir son bir kurşun...
iyi geceler arkadaşlar
takip eden panpalar, bu gece yazamayacağım, cuma akşamı bir sıkıntı olmazsa devam ederiz,

iyi geceler *
iyi akşamlar arkadaşlar,

bu gece tam 12 gibi başlarız, gene 4 e 5 e kadar yolumuz var,

siz şimdiden nevaleleri hazırlamaya başlayın, görüşmek üzere ;)
takip eden panpalara iyi geceler,

part gelene kadar şu sizi biraz eğlendirsin ;)

http://fizy.com/tr#s/13im30
http://fizy.com/tr#s/1d76oq

zor zamanlar geçirdiğimden bahsetmiştim sanırım?* evet..ciddi anlamda dibe vurduğum, sahip olduğum maneviyatın çok büyük bir kısmını yitirdiğim zamanlar..

uçurumun kıyısından nasıl oldu da öyle dönebildim bilmiyorum, harbi harbi delirmiştim oysa ki..hani ölümden dönenler derler ya, "ışığı gördüm" diye..işte ben de "karanlığı" görmüştüm beyler..zihinsel, düşsel ve sonsuz bir karanlık..

intihar edenleri, delirenleri artık anlayabiliyordum..tek farkımız, onların genelde dış kaynaklı sorunlar nedeniyle bu hale gelmesiyken, benim ise, dış bir kaynağın tetiklediği iç bir mihrak tarafından bu hale getirilmemdi.

sanıyorum ki o karanlık dönemleri atlatmamda, en az şansım kadar, aile temelinde aldığım sevgi ve eğitimin de rolü olmalı..eğer bir de sevgisiz bir ailede büyümüş olsaydım, bugün belki de çoktan bir otel odasında alkol, ya da bir bar tuvaletinde uyuşturucu komasından geberip gitmiş olurdum..

velhasıl, aile önemli şey dostlar... aile önemli şey..sırtınızı dönmeyin sakın ola..ihtiyacım kalmadı deyip, bırakıp gitmeyin..çünkü gün gelir hayatınızda, "herkes gider"..ama onlar hep oradadır..siz onların biricik oğulları ve kızlarısınız, bu gerçeği ve aradaki sevgi bağını ise ne değiştirebilecek, ne de koparabilecek bir güç yok..

aile önemlidir... hala bir aileniz varken, gidin sarılın, annenizin yanaklarından öpün, babanızın elinden..kardeşlerinizi gözlerinden..bayramı, seyranı beklemeyin, henüz vakit varken, paylaşın sevgilerini..

gecemize, hikayemizin kaldığımız kısmından devam etmeden önce, behçet necatigil üstadın, beni her daim etkilemiş ve yönlendirmiş olan şu şiirini de sizlerle paylaşmak isterim,

...

sevgileri yarınlara bıraktınız
çekingen, tutuk, saygılı.
bütün yakınlarınız
sizi yanlış tanıdı.

bitmeyen işler yüzünden
(siz böyle olsun istemezdiniz)
bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi
kalbinizi dolduran duygular
kalbinizde kaldı.

siz geniş zamanlar umuyordunuz
çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek.
yılların telâşlarda bu kadar çabuk
geçeceği aklınıza gelmezdi.

gizli bahçenizde
açan çiçekler vardı,
gecelerde ve yalnız.
vermeye az buldunuz
yahut vaktiniz olmadı...
http://fizy.com/tr#s/1d76kh

"selam, nabersin * ?"

ne edebiyat yapacak, ne de kastıracak halim vardı beyler..insan gibi hal hatır soran cinste, aha işte sadece o iki kelimeyi yazıp yolladım..

fazla geçmeden cevap geldi,

"iyidir seni sormalı * haberini alan cennetlik?"

"sınavlar filan işte biliyorsun, bizim bölümü okumak kolay değil :p"

"vay vay mühendis beye bakın siz, havasını da atarmış, nasıl bari iyi miydi sınavların?"

"fena sayılmaz. sen naaptın? okulda mısın şu an?"

"iyi bende, okuldayım bir şey mi oldu?"

"derste değilsen takılalım diyecektim * "

"10-15 dakikaya bitirir herhalde ya, bizim kantine gelir misin gene?"

"olur, görüşürüz o zaman * "

"tamam ;)"