Yola erken saatlerde koyuldum ilk giden ben olacaktım. Belkide gezi otobüsü gelmemişti bile. Postaneler durağına doğru yürüyordum. Yavaşca yürüyordum hiç geç gitme telaşı yoktu. Otobüs geldiğinde bindim. Hiç kimse yoktu otobüste ilk yolcusu bendim. Otobüste yalnız olmanın verdiği özgüven ve rahatlıkla şöföre Kolay gelsin dedim ve abone olduğum koltuğa oturdum. Evet evet yine tipime bakıyordum camdan, namazda bir işe yaramamış level up olmam gerekirken level down olmuşum resmen. Tip yine kayık. Tipime bakarak moral bozmak yerine dışarıda yolu seyrederekten okula vardım. 3-4 kişi gelmişti henüz. Gezi otobüsüne yöneldim direk çantamı bagaja koymak yerine yanımda tutacaktım. Boş olan en arka köşeye oturdum henüz kimse kapmamıştı. Ara sıra gözlerim kapanıyordu çünkü henüz saat sabahın 6 sıydı.