2 Tane yüz vardı böyle, nasıl tarif etsem bilemedim ki, sanki normal insan yüzü gibi, odunlukların arasından bana bakıyorlardı, hareket edemedim o an, yine her yerim tutuldu, ayaklarım oynamıyor, ağzım açılmıyordu, ilerliyemiyordum yani... O dakikalar hayatımda geçirdiğim en kötü dakikalar olabilirdi, 4 tane çift göz kıpkırmızı, sadece bana bakıyorlar, hiç kırpmadan bana bakıyorlar, ardından merdivenlerin başındaki kapı açıldı, annem ayağı kalkmış, bana bakıyordu, kafam kafam ona doğru yöneldi birden bire, annem yavaş yavaş geliyordu, sanki yıllardır o merdivendeymişim de annemi bekliyor muşum gibi geldi bana o saniyeler... Teker teker adımlarını atıyordu, hareket edemiyordum ben, kaçmak kurtulmak istiyordum bu evden, elimden bir şey gelmiyordu... Git gide bana yaklaşıyordu annem.. ANNEM... ANNEMMM, daha önce hiç bu kadar korkmamıştım annemden, bana vurmaya kıyamayan kadın şimdi rüyalarıma giriyordu ve git gide daha da yaklaşıyordu bana.