bilmem belki de istiyorumdur ama bugüne kadar ben beceremedim herhalde yaşamasını ne yapsam olmadı insanlarla samimi oldum ama istisnasız hep sırtımdan bıçakladılar dedim herhalde ben de bir sıkıntı var düşündüm düşündüm bulamadım en sonunda kestim herkesle ilişkiyi bıraktım konuşmayı belki de kolay yolu seçtim pes ettim.
yapmaktan zevk aldığım şeylerde var tabi mesela spor yapmak ama bir yere kadar oyalıyor seni kafanda hep sorular varken. spordan çıkınca yine başlıyor sorular.
bende isterim panpa evleneyim aile kurayım sevdiğim bir eşim olsun o da beni sevsin yeter ama olur gibi gözükmüyor.
yaşamak istemiyorum artık diyorum ha 40 sene sonra öldüm ha şimdi yani anlamı kalmadı benim için dediğim gibi belkide pes ediyorum haklısın.
keşke amaçsızca yaşayabilsem sürekli beni mutlu edecek şeyleri yapsam şu gibik şehirden ayrılıp köyüme gitsem orda yaşasam bir başıma eksem, biçsem, balığa gitsem sporumu yapsam diyorum ama öyle kolay değilki aile baskısı var illa okuyup maaşlı işe giricez hadi gidiyorum desem gibtiri çekecekler biliyorum iyi kötü 1-2 kelam ettiğim insanlarıda kaybedicem o zaman bilmiyorum kararsızım kafam karışık.
ama yazdıklarında haklısın güzel yazmışsın saolasın.