Nihayet ceza sürem sona erdi. Hapishaneden çıkınca içimde sevinç fırtınaları koptu. Göz bebeğim bazı sebeplerden dolayı haftada bir ziyaretime gelmişti. Teyzemlere gittim. inanılmaz mutlu oldum. Mutluluğum pek uzun sürmedi. Göz bebeğimin iki hafta önce nişanlandığını öğrenince şok oldum. Az sonra da üzüldüm. Ben hapishanedeyken daha çok üzülmeyeyim diye söylememişler bana. Geceleyin uyumaya çalışırken bir şey fark ettim: Sanki bana karşı biraz soğuk davranıyordu göz bebeğim... Ertesi gün göz bebeğim ile annemlerden yadigâr kalan eve gittik. Eve girince kendimizi tuhaf hissettik. Özellikle de ben! Tozlu, küflü ve acı kokan odalarda ağlamamak için kendimizi zor tuttuk. Bir süre sonra evi sattık. Elde ettiğimiz para ile eski evimizin uzağında bulunan yeni yapılmış, şık ve sağlam bir apartmandan geçmişimizi hatırlatan bir daire satın aldık göz bebeğim ile...