"kim lan o?" diyebildim, tıkanmış dişlerimin arasından..
"ya şey.. hani bizim sınıfta ozan var ya? * benim balıkesirden arkadaşım, o işte.. bugün daha ilk
konuşmasında söylemiş, demin de beni arada dert yanıyor aq..mal herif"
ben şöyle bir silkindim, bugün nasıl konuşmuş olabilirdi ki lan?
"olum" dedim, "ayşen bugün okula bile gelmedi ki? ne ara konuşmuş aq!"
necati bir duraksadı, "ne ayşen i abi, ebrudan bahsediyorum ben ya?"
oufffsss... o anı anlatmak için "üzerimden yük kalktı" lafı hafif olur herhalde.. yani o yükün
ağırlığını gelin de siz düşünün beyler..
tabi bir de o ara sadece tolga, diğer oda arkadaşım* ve okan ın bildiği ayşen meselesini de açık
etmiştim farkında olmadan.. neyse,
"haa..ee tamam anlat sen, ne oldu sonra?"
-"ya abi işte bu aradı, diyor ebruya teklif ettim ama resmen posta koydu, sizin yurttan bi çocuk
var, galiba o da hoşlanıyormuş ebrudan, o yüzden olmadı herhalde, dedi bana"
yok ebesinin amı..al şimdi de kızdan hoşlanan biz olduk..ne alakası var ya?
ama gerçi insanlar da haklılar, zira dışardan bakınca bir kız ile bir erkek paso züt züte
dolaşıyorsa, kesin erkek yazıyor demektir.. gibeyim şu bağnazlaşmış toplumsal kalıplarımızı da
algılarımızı da..