neyse..ben bu karmaşık kafa halinde epey bir süre kaldım suyun altında..
dışarı çıktığımda sanki yeniden gerçek dünyaya adım atmış gibi hissettim..
boş bir oda buldum.. ve herhangi bir şeyi daha fazla düşünmeyerek gördüğüm ilk yatağın üzerine
kendimi bıraktım..
bir sonraki hafta,
finaller..
malum günün üzerinden 1 hafta geçmişti.
cerenle üç beş kısa konuşmamız oldu, ama sanki aramız bozulmuş gibiydi.. gerçi benim açımdan
bir sıkıntı yoktu ama kız bir acayip davranmaya başlamıştı.
herhalde sonradan kafa aylınca bazı şeyler için pişman oldu diye düşündüm. umrumda da değildi
açıkcası..ne kadar sarhoş olursa olsun, az önce seviştiği adama arkadaşını dürtükleten bir
insandan ne kadar hayır gelirdi ki insana?
günler geçerken, biz nilayla takılmaya devam ediyorduk,
okan a da gecenin büyük kısmını anlatmıştım (tabi o yüz kızartıcı bölüm hariç).. epey şaşırmakla
beraber, biraz da kızmıştı