az önce aldığım ve muhtemelen halen bile, hayatımda aldığım en güzel mesaj olan satırları
okurken, gözlerim mutluluktan ve duygusal yoğunluktan yaşarmıştı.. utandığımı hissettim..bu kıza,
bütün bu satırları benim için yazabilecek kadar derin ve sevgi dolu bu yüfe ruhlu insana, o şekilde
baskıcı davrandığım için utandım..
sonradan öğrendiğime göre sözler şarkı ya da şiir sözü gibi bir şeymiş, ama olsun, paylaştığı kişi
bendim..bu da adeta o sözleri benim için yazılmış gibi yapardı..
hafiften nemlenen gözlerim ve gülümsemekten yırtılmak üzere olan ağzımın eşliğinde, ben de bir
cevap yazmaya koyuldum..
işeyip geliyorum, banyoda düşmezsem tabi
"ben mükemmel bir insan sayılmam, çok iyi yaptığım çok az şey var.. hayatımı yaşamaksa
onlardan biri değil, değildi demeliyim aslında. çünkü hiç ummadığım anda, çölün ortasındaki bir
vaha, kışın ortasında ışıtan güneş, okyanusun ortasındaki bir liman gibi çıktın sen karşıma..ben
hayatı çok renkli bir insan da sayılmam.. sayılmazdım aslında. seni görene kadardı ruhumdaki
grileri hakimiyeti, sonra renklendim seninle,o kış gecesi, seni ilk gördüğüm gecede..
sarım, güneşim, saçların oldu.. mavim, gök yüzüm gözlerin..,soğuktan üşümüş yanakların, beni
yakan bir ateş, kırmızım oldu.. gülüşünse aydınlığım.. beyazım..
seninle anlam buldu gölgeler içindeki hayatım, ben mükemmel bir insan sayılmam, çok iyi
yaptığım çok az şey var..ve sevmek.. onlardan biri, seni sevmek..
seni seviyorum."
o gece, ilk kez birinin bana ait olduğunu hissettim,
birine ait bir adam olduğumu hissederek uyudum.
onu göreceğim günün hayaliyle uyudum..
salı günü sınav günü..
okan ın da bu dersten kaldığını biliyorum, ancak ne okulda, ne de sınavda göremedim. mesaj
attım, yine cevap yoktu.
sınav çıkışı iyice meraklanıp aradım, ilkinde açmadı, ısrarla bir kez daha aradım.. neden sonra
açtı telefonu nihayet,
"olum sen nerdesin lan? cinayet mi işledin aq?"
-"iyiyim kanka saol.."