bu bir nevi "buluşalım (mı) ?" demekti. elbette ki onsuz geçen hafta sonunun ardından bu üstü
kapalı kibar teklife balinalama atladım.
yalnız atlamamla beraber de betona çakılmam bir oldu,
keza bu akşam, arkadaşlarıyla tanışacağım akşam olacaktı.. öfffpss..beyler bilmiyorum o
zamanlar ben mi fazla kasıyor muşum, ama yani, ne bileyim, siz de tedirgin olmaz mıydınız
sevgilinizin en iyi arkadaşlarıyla filan tanışırken? bakalım bizi kabullenecekler mi?
e pek çok ilişkinin de arkadaş onayı alamamaktan ötürü bittiğini düşünürseniz.. gerçi bizim
gibimizde bile olmaz, isterse tüm dünya karşı çıksın, amerika iran a savaş açsın, titanik tekrar
batsın, tır kadar göktaşı dünyaya çarpsın.. umurumuzda olmaz.. şahsen benim olmaz yani.. mine
nin de olmaz... olmaz demi?
bu sefer yurdun önünden alamayacaktım onu, çarşıda ünlü bir heykelin altında buluşmaya karar
verdik, sözleştik.
ben tam bir gaz ve çılgınlık hali ile, buluşmaya 4 saat kala hazırlanmaya başlayacaktım ki (bu
hallerime en çok ben gülüyorum şimdi inanın * ) bir ses beni durdurdu.. beynimin içinden değil,
yatağımın yan tarafından geliyordu.. tolga,
"kasssmaaaaaaaa" dedi "hastasıyız dedeee" frekansında *
baktım buna, gülüyor bin..ben de güldüm.."tamam lan.." oturdum yatağa.. başladık lak lağa..bu
soruyor, "nasıl gidiyor, nedir, ne değildir" filan diye.. dedim iyi.. sonra aklıma geldi,
"aga? sen de gelsene lan?..ihtiyacım var aq kurtlar sofrasına konuğum bu gece.."