Küçükken herkes superman, batman gibi kötülerin dıbına koyan. Herkesin sevdiği o süper kahramanlar olmak ister, onlar gibi davranır ve kötüleri öldürücemmm diye bağırışıp dururdu.

Ama olay burada başlamıyor dostum. Biraz daha geriye gidelim. Mesela bebekliğe...

Bebek iken bana eskilerden süre gelen bir gelenek uygulandı.Önüme ileride ne olacağımı tahmin etmek amacıyla belli başlı mesleklere ait eşyalar konulmuştu.Ben ise tabancayı seçmişim tabi oradaki seçilecek olan mesleklerin hepsi iyiydi.

Oyuncak steteskop seçsem doktor, metre seçsem mimar veya mühendis gibi gibi uzar gider.Önüme süpürge koyup onu seçersem çöpçü diyecek halleri yok ya... Avutuyorlar kendilerini işte.

Oldum olası silahlara ilgim vardı. Babam benimle ilgilenmezdi.Tam bir anakuzusu olarak yetiştim. Belkide özgürlüğü keşfettiğimde bunu umarsızca kötüye kullanıp benimle dalga geçenleri asıp, kesmemin sebebi budur.

Bir insan neden kötü olur.Bu bir seçimdir aslında. Herkes mutlaka yaşar bunu,ben iyimiyim yoksa kötümü diye.

Kimse kendine kötülüğü layık görmez.Çünkü bütün herşeyin sonunda,son kavga edilip,son çırpınışlar yapılıp,son kozlar oynadığında kötüler her zaman ÖLÜR.Burada dikkat etmeniz gereken kelime ÖLÜR'dür. Kötüler kaybetmezler, ölürler.

Soruyorum size Joker olmasa onun yaptığı kötülükler olmasa, Batman sadece hırsızları yakalayıp, insanlara yardım etse hanginiz oturur saatlerce izler ? Duyuyorum sizi. Hiçbiriniz.

Kötüler olmadan iyiler olamaz.Bu doğamızda var.Bir ortamın alfasını bulabilmek için oradaki aptallara bakarsınız ve onlar gibi davranmayan alfadır, nasıl güzel kavramı çirkin insanlar olmadan olamazsa...

iyilik ve kötülükde böyledir biri olmadan diğeri olamaz. Savaş olmadan barış olmaz, gibişmeden çocuk olmaz. Apayrı kelimeler ama mentaliteleri ve özleri bakımından kardeş gibiler.

Benim kötülükten kastım önüne gelene bıçak çekip "elli kuruş ver len mq" değil. Okulda milletten haraç kesmek değil.

Bu sisteme ve düzene karşı açılmış bir savaş. Tarihe,evrene karsi açılmış bir savaş."Bizler tarihin ortanca çocuklarıyız" hiç bir değerimiz yok. Bundan 100 yıl sonra kimse adınızı anmayacak.7 milyar insanın içinden sadede bir tanesisiniz.

iç dünyamı yeterince açtığıma göre anlatmaya başlayabiliriz...