Her zaman yaptığımız gibi, bugün de Martha ile buluşmaya çıkmıştık. Annem, Martha ile görüşmemi yasaklamıştı ancak bu umrumda değildi. O, çok güzel bir kızdı. Siyah uzun saçları vardı ve ona kırmızı çok yakışırdı. Her zaman kırmızı giyinirdi. Ona neden başka bir renk giymediğini sormuştum. Bana gülümseyerek, kırmızı her şeyi saklar demişti. Çocuk aklımla bunun ne olduğunu anlamamıştım ancak şuan biliyorum. Annemin neden onunla görüşmemi yasakladığını da biliyorum. Ancak artık bilmek için çok geçti.
Hikayaye devam etmek gerekirse, Martha ile o gün de buluşmuştum. Gece yarısında. Sabah hiç dışarı çıkmazdı. Soluk tenliydi de. Sanırım çocukken o yüzden dikkatimi çekmişti. Erkek çocuk olarak bu tarz şeyleri severdim. Ancak diğer çocuklar korkuyordu. Yalnız kalmasına üzüldüğüm için de olabilirdi bu. Ancak o yalnız değildi. Tabii ben bunu da bilmiyordum.
Ben onun hakkına hiç bir şey bilmiyordum.
Bir gün anneme neden onunla gezmemi yasakladığını sormuştum. Gülümsemeye çalışmıştı, ancak becerememişti. Sadece 'tehlikeli' kelimesi çıkmıştı ağzından. Tehlikeli benim için macera demekti. Bu yüzden umursamamıştım. Ancak, annemler uyuduğunda ben el fenerimi, suyumu çantama koyar dışarı çıkardım.
Marta yine odamın cdıbına denk gelen ağaca çıkmış oradan odama doğru gülümsüyordu. Ben de gülümsemiştim. Penceremin cdıbını açtım ve ağaca çıktım. Birlikte ağaçtan atladık. O, çok yetenekliydi. Çünkü 8 yaşındayken en mantıklı şey bu olurdu. Ağzından, hadi oyun oynayalım lafı çıktı. Tabii ki evet dedim. Başka ne yapabilirdim ki?