Bi takım insanlar girip çıkıyor hayatınıza değer biçiyorsunuz anı ediniyorsunuz ve öyle bir şey oluyorki geriye kalan sadece fotoğraflar, bakıp bakıp mutlu olabiliyorsunuz birlikte güldüğünüz fotoğrafınız var kokusu var fotoğrafta. gün geliyor size kocaman gözleriyle bakıp gitmem diyor velakin üzüntünüzle yalnız bırakıp gidiyor. Bi süre geçtikten sonra size verdiği sözleri başkasına veriyor, sizin olan avuç içlerini başkası tutuyor başkası öpüyor, kokusunu başkası kokluyor. Sonra mesafeler giriyor. Sigaranızdan bi duman alıp fotoğrafa damlayan yaşları siliyorsunuz.