Kuran allahin kitabıdir kardeşim mesajları nettir. Sen ne kadar uyarsan o kadar doğru yolda gidersin. Eğer o yolda ilerlemezen cehenneme yaklasirsin sence Allah insanlara neden irader verdi? Kendi kararlarıni aklında yoğurarak hür düşünceleriyle versin diye. Eğer allah kuranı indirince herkesi buna inandıracak ve sorgulanamaz bir duyu verseydi herkes inanirdi. Ve dünya hayatinin sınav olduğu gerçeği ile çelisirdi. Hristiyanlık ve Yahudilikte Ortadoğu dab çıktı ve yayıldı. Rönesans avrupasinda din toplululları kontrol etmek amacıyla kullanildi. Cennetten arsalar satıldı O sıralarda arenalarda insanlar canlı canlı parçalatıldı. Ancak felsefeci vr aklını kullanan diğer bilim dalına mensup insanlar sayesinde avrupa gelişmeye, dinin aslında hayatı uçuruma sürükleyen bir durum olmadığını anlamaya başladı. Din ayrı tutuldu yönetim ayrı tutuldu. Ve bu avantaj sağladı. Çünkü dinin getirdi Allahin kurallarını kusursuz uygulayacak canlilar degiliz. Çıkar meselelerimize alet ediyoruz. Tıpkı şimdiki Ortadoğuda müslümanların yaptığı gibi. Onlar düşünmeyen bir toplum istiyorlar koltuk sevdaları için ve halka olanlar oluyor. Şimdi gelelim emir meselesinee...

Kardeşim öncelikle emir Allahın bizim irademiz dışında, gerçekleşmesine engel olamayacağımız bir durum. Kuran Allahın nasıl yaşanırsa cennete gidilecegini, güzel nimetler sahibi olunacagini, dünyada barışın nasıl sağlanacagini, insanların birbirine nasıl davranacagini anlatan bir kaynaktır. Kuran kendi başına bir emir değildir. içinde kullar, verilen tavsiyeler vardır ve üzerinde esneme yapılamayacak kurallar vardir. Tıpkı anayasamız gibi. Sen kalkıp hırsızlık yapınca anayasaya uymazsin ama hırsızlık yapmak senin iradenle karar verdiğin bir durumdur. Hapise atılman bir cezadır. iste Allahta anayasayı bize vermis, uymazsan cehenneme gidersin demiş. ..Sence irade serbest birakilmasaydi cennetle cehennemin, dünya hayatinin sınav olmasının akıl almaz bir çelişkiye düşeceği bir durum meydana gelmez miydi? Allahın kanunlarında çelişki yoktur. O zaman insan oluşumu kurallar olduğundan şüpheleniriz. Ve içinde kuşku olan bir inanç; mensubu olunamayacak kadar saçmalık haline gelir.