Bahçe kapısını sertçe açıp içeri daldım. Yanıma doğru gelen kuzenimin kolundan tutup evin arkasına zütürdüm. Ne zaman buraya geldin diye sordum. Sabah kalktığımda uyuduğumu gördüm. Bende gece olanlardan sonra öyle huzurlu görünce seni uyandırmak istemedim dedi. O an karışmış aklım daha da karıştı. O kadar şeyi anlattığım kişi kimdi? Delirmeyemi başlamıştım? Ne oluyordu bana?
Bu sorular eşliğinde kuzenimle sofraya yan yana oturduk. Kahvaltıyı ettik. Kahvaltıdan sonra yüksek bir tepeye çıkarak manzarayı izliyordum. Yanıma dedem geldi. Hayırdır aslan parçası dedi. Bir an tereddüt ettim. Acaba dedem midir diye. Sonra ise iyice deliriyorum diyip bu fikrimden vazgeçtim. Dedem bu arada yanıma oturmuş beni sezip benden cevap bekliyordu. Dedeme bakıp gülümsedim. Sonra ise ağlamaya başladım. Olanları anlattım. Dedem soru sormadan dinledi. Elimden tuttu. Eve doğru yürüdük. Sakin ol dedi. Eve girip oturma odasına geçtik kapıyı kapattı. Telefonunu verip babamın numarasını bulmamı istedi. Bulup verdim. Babamla telefonda dışarda bişeyler konuşup geldi..