öncelikle gibiş yok. sadece çok sevmek ve çaresizlik var. ona göre yorum yapınız

hala seviyorum.

14.09.2011

benim öldüğüm gün beyler. kız arkadaşım vardı büşra. lösemi hastasıydı 3 sene çıktık ailesi bizi biliyor okuldakiler biliyor herkes bizi biliyordu.
neyse 13.09.2011 akşamı televizyon izliyoruz saat 9 civarı. fenalaştı hastaneye kaldırdık. halbu ki doktoru 3 gün önce yavaş yavaş saçların çıkıyor toparlıyorsun iyiye gidiyorsun demişti tedavisini düzenli oluyordu.
yoğun bakıma aldılar şiir yazdığı bi defteri vardı. alıntılar yapardı. en sevdiğimiz ortak yazarımız tarık tufandı. defteri elimde bi elimde de çay hastanenin önünde bekliyorum. saat gece 3.52 de ölüm haberi geldi. dünyam başıma yıkıldı dıbına koyim ben hayatımda bu kadar kötü olmadım. o kaynar çay elime döküldü hissetmedim. dondum kaldım elimde defteri vardı açtım açmamla şok oldum. 13.09.2011 sabah saat 10 da defterine bi şiir yazmış https://www.youtube.com/watch?v=VFznU48euP4 (şiir bu) sanki mesaj vermiş beyler gideceğini haber vermiş. hiç kavgamız olmadı aldatmak diye birşey geçmedi. bi yarım saat önce annesi geldi bize bana naber damat dedi. canım çok yandı beyler ben ne yapıcam böyle ya