gibtir git.." diye fısıldadı.. çok nadir küfrederdi, "tamam işte, artık ondan hoşlanıyormuşsun..git..git
ona?!..nasıl hoşlantıysa..ne verdi de hoşlandın o kadar? ne yaptı? ha? gibiştiniz mi?gibtin mi? ne
verdi sana beni veremediğim..git.."
tehditkar fısıltıları beni şoke etmişti, "ben, hoşlandığımı söylemedim"
"söyleyecektin" diye bağırdı.."gerizekalı mıyım ben? ama doğru...
gerizekalıyım.. gerizekalıyım..daha geçen sene anlamıştım ne mal olduğunu ama.. kaçamadım
işte..sen de kaçama.. benden beter ol..gerçi, kimseyi de sevemezsin ki sen? gene birilerinin
ağzına sıçar durursun işte.. yalnız ölürsün sen.."
peşinden yürümeyi bıraktım,
gider ayak kallavisinden bir beddua da okumuştu, hadi hayırlısı..
sarsak adımlarla köşeyi dönüp gözden kaybolurken, çok değil 10 dakika önce benim kadınım
olan, şimdiyse yağmalanmış bir şehri andıran kıza baktım.. bunu hak etmemişti.. kesinlikle..bunun
on da birini bile hak etmemişti.. saçının teline bile kıyılmaması gereken bir kızı kurban etmiştim
göz göre göre.. kendimi ateşim çıkmış, hastalanmışım gibi hissediyordum.. bitkinlik hakimde
üzerimde.. duyduklarım, gerçekler, acı gelmişti, ağır gelmişti..
daha önce, kendi kendime bile zorlukla itiraf edebildiğim şeyler, bir başkası yüzüme boca
edivermişti..
düşünceler havuzunda yüzer şekilde arkamı döndüm, ebrunun tam aksi istikamette yürümeye
başlamadan önce, bana bakan bazı gözlerin üzerimden kaçtığını fark ettim.. birileri rezilliğimize
şahit olmuştu anlaşılan..
ne kadar rezil olduğum umrumda bile değildi,
telefonumu çıkarıp ceydaya mesaj attım,