eliyle dudaklarımı, yüzümü sildi, çok fena gıdıklandım, dudak en çok gıdık alan yerlerden biridir..
gülüştük..
sonra sordum, "ama aşkım sen üşümez misin böyle, etekle filan?" hani soruyorum ama, sormak
olsun diye soruyorum yani, yoksa uçmuşum ben ulan..
elimi yakaladı, eteğinin altına, kalçalarına doğru zütürdü, o ara benim ufaklık boxere kafa attı
resmen, böyle bir atıldı yani ileri doğru afedersin..
"bak, çorabım kalın gayet, üşümem" deyip gülümsedi..
oha oha.. üşümeyeceğini böyle mi kontrol ettiriyordu.. donun ne marka desem onu nasıl kontrol
ettirirdi acaba..
bu düşünce aklıma gelince güldüm.. güldüğümü görünce o da güldü,
"hoşuna mı gitti, vahşi şey * "
bir şey diyemedim.. ceydaya rahatlığı ve dobralığı konusunda minnettarım nasıl bu kadar edepsiz
olabiliyor ve beni edepsizleştirebiliyor.. bazen beni bile aşıyor bu konuda, eyvallah..
"amaan sanki görmediğin şey..;)" deyip dil çıkardı..
"seninkiler bir başka" dedim gülerek, muhabbet iyice adult stand up lara dünmüştü..
"hımm, bunu bildiğim iyi oldu ;)"
az önce yakalayıp kalçalarında gezdirdiği elimi bırakmaksızın, el ele yürümeye başladık, daha
önce grupça gidip beğendiğimiz barların birine gidecektik, şansımız varsa bu gece canlı müzik de
olurdu..
anlayacağınız, kafelerde içilen çaylar, neskafeler, kah karşı sandalyede, kah dizimin dibinde
çekimser halde oturan utangaç sevgililer,
geride kalmıştı..
bambaşka geceler, bambaşka bir sevgili, bambaşka bir gelecek beni bekliyordu artık, ne istediğini
ve ne istediğimi bilen, hem dost, hem arkadaş, hem sevgili hem de ortağım, sırdaşımdı ceyda
benim..
ben ve sırdaşım, gecenin kalbine doğru adımlarımızı el ele attık..
bu gecelik bu kadar yetsin panpalar,