pek çok insan, daha önceki gecelerde benim de yaptığım gibi kafelerde son içeceklerini
yudumlamış ya da çoktan kalkıp evlerine-yurtlarına doğru yola çıkmış, hatta belki de evden hiç
çıkmamışken,
buradaki, bir parçası olduğum tuhaf kalabalık, belki de gözle görülemeyen ancak hissedilebilen
bir sınırı temsil ediyordu..
genelde, eğlence anlayışından bir insanın yetişme tarzını ve karakterini anlayabilirsiniz, ama
sanırım bunu benim için söylemek zor, nereden nereye geldim, ben bile şaşırıyorum, evinin 50
metre ilerisindeki parka gitmek için zorla izin koparan bir çocukken hem de..
biz ceyda ile erken koptuğumuz için, haliyle biraz erken yorulduk ve milletin gaza gelip
masalardan fırladığı, eğlencenin sonlarına doğru, geçip masanın birine çöktük, kız kendi başına
dik duramıyordu artık, bana yaslandı,
"ohhh amma koptuk ha..bunu yapalım sık sık * "
hafifken şaftı kaymış yüzüne baktım, göz göze gelince ne düşündüğümü anladı yine, diyorum ya,
bu kız benim beynimi okuyor resmen,
"yok sarhoş değilim... yani sarhoşum tabi dee bilincim yerinde yani ;) azcık yoruldum sadece..
biraz dinleneyim.."
"hıı, e sarhoş olsan ne olacak ki sanki, seni kaçırırım diye mi korktun * "
"beni kaçıracaksan hemen sarhoş olabilirim ;)"
eğilip öptüm, "nerde kalıcaksın sen bu gece sahi?"
"arkadaşıma gidicem ya..sen de gel istersen?"
"başka zaman..ben de yoruldum, yurda gideyim.."