Ben şehrimle arkadaştım açıkçası. Yaz ayları herkes tatile gidince ben kalırdım şehrimde. Onu bırakmazdım. Ama hine de üzülürdüm herkes gidiyor diye. Üç gündür şehrin sokaklarında üzgün bir halde dolaşıyordum.
Ne oluyordu bana, anlayamıyordum.
Parka gidip nehrin kıyısını dolaştım.
Ama boşunaydı. Yıl boyunca belli zamanlarda rastladığım bir kişi bile yoktu. Gerçi onlar beni tanımazdı ama ben onları çok iyi tanırdım.

Öyle bir tanırım ki suratlarına bakınca üzgün mü, mutlu mu evet bunu anlarım.
Onlar neşeli olunca bende neşeli olurum onları üzgün görünce bende üzülürüm.