koridorun başında bana doğru ilerliyor, sanırım vermem gereken son bir sınav daha var.. belki de
ayşegül o kadar da pasif değildir..
giriş kapısının önünde durmuş, bana doğru gelişini izliyorum..ne diyecek acaba... ne diyebilir ki?
aramızda resmi olarak hiç bir şey geçmedi.. tamam buluşmalar, görüşmeler olabilir ama, bana
sitem etmesine yetecek bir silah yok elinde..ne var yani, onla da görüşmüşüm, bir başkasıyla da
ve daha çok isteyen, beni kazanmış.. onun hatası..
biraz hızlı hareket etmiş olmalı bana yetişmek için, düzensiz soluk alış-verişlerle yanıma geldi,
soğuk bir gülümseme ile,
"naber?" dedi,
"iyi.. ayşegül.. senden?"
"iyii ben de..şey diyecektim sana.. aramızda bir sorun mu var??" diye sordu tatlı tatlı..o an "sorun
sende değil bende" deyip kahkahayı patlatmak istedim ama öyle olmuyor tabi,
"yoo... neden ki?" deyip sahte bir şekilde gülümseyip anlamamış ayağına yattım..
"ya..ne biliyim, aslında bir şey yok gibi ama.. soğuksun sanki biraz..o yüzden şeyettim.."
"sana öyle gelmiştir" dedim aynı fake gülümseme ve ruhsuz ses tonuyla..
bir kaç saniye bakıştık, ayşegül ellerini bir yere koymak ister gibiydi, etrafındaki boşluktan yardım
istedi..
genellikle kızların karşısında bu duruma düşen utangaç ve gururlu hemcinslerimi hatırlayıp
içimden acı acı güldüm..bir zamanlar ben de aynı durumdaydım..
"eee?" diye soran ve o sırada sahte sahte gülümsemeye devam eden bir yüzle ayşegül e
bakmaya başladım, hadi ne diyeceksen de de, gidelim artık,