arkama yaslandım.. sıcak çayımı fondip yaptım, boğazımı yakıp gözlerimi yaşarttı, şaşkınlık ve
acıyla yüzümü ekşitip gözlerimi kırpıştırırken, benim o salak ve sefil halimi gören çapraz
masamdaki, tanımadığım bir kız acıyarak gülümsedi, ben de boyun kırıp sulanmış gözler ve ekşi
suratımdaki sırıtışla karşılık verdim..
bir on dakika daha oturup kantini, etrafı seyrettim, dışarıya bakmayalı uzun zaman olmuştu
doğrusu.. evcilleştirilmiş bir kurt gibiydim resmen.. şimdiyse, sanki yeni fark etmiş gibi dışardaki
vahşi dünyayı hayranlıkla seyrediyordum.. özgür hissediyordum.. olduğum gibi..
masalarda laflaşan, ders notlarını karşılaştıran, gülen, tartışan insanları izledim, çaprazımdaki
çapkın hanımla bir iki kere daha göz göze geldim, oluşan sinerjinin hatrına kalkarken gülümseyip
selam verdim.. sonra da gibtir olup gittim..
yılın son kick taks antrenmanından çıkmış, yurda doğru ilerliyordum,
günlerden perşembe olsa gerek..
yarı yolda telefonum çaldı,
yorgun kollarım için onu çantadan çıkarmak eziyet olsa da bilmem kaçıncı çalışında nihayet
ulaşıp cevaplayabildim,
"alo, ceyda?"
"naber?"
"ee..iyi?..sen?"
"iyi.. nerdesin, napıyorsun?"
"iyi.. antrenmandan çıktım.. yorgunum epey"
"anladım.. yarın geliyorsun demi?"
"nereye? heaa, derse mi? evet tabi.."
"iyi.. konuşmamız lazım.."
"tamam..iyi.. konuşuruz?"
"tamam o zaman.. görüşürüz.."
"görüşürüz..eee, ceyda?"
"efendim?"