Hastan bahçesinde gezerken anneannemin beni çağırdığını hatırlıyorum annemin son anlarıydı beni görmek istemişti korktum gitmek istemedim ama anneannem zütürdü babamın da haberi olmuş gelmişti Annem beni yanına çağırdı elimi tuttu gözleri dolu bir şekil de benimle konuşuyordu ama ben dinlemek istemiyordum ölmesini istemiyordum ve buna inanmıyordum ölmeyecek ölemezsin diye bağırıp hastaneden kaçtım. Babam beni parkta buldu ağlayarak sarıldım beni de zütür diye yalvardım sesini çıkartmadı sadece sarıldı evet annem ölmüştü son konuşmayı yapmamıştım çok pişman olacaktım ilerde oldum da keşke seni seviyorum diyip sarılabilseydim keşke o ana geri dönüp söylemek istediklerimi söyleyip bol bol öpseydim keşke Annemi defnettikten sonra babam kendi ailesinin yanına gitti yapyalnız sadece bir çocuktum Anneammenden başka kimsem kalmamış babamdan nefret ediyordum bir süre sonra anneannem dayanamayıp vefat etti.