Bu arkadaşlar böylelikle kendilerini yemek isteyen hunhar erkek
kalabalığından korunmuş filan oluyorlar.. tövbe ya rabbim ya resul Allah.. (: neyse..
üniversite hayatım boyunca, nilaydan sonra, arkadaşlık olarak en çok ilerlediğim karşı cinsler, bu
kızlardı.. tabi bunda onların bana karşı benim de onlara karşı ekstra bir his beslemiyor olmam en
büyük faktördü..
Birinin zaten uzakta yavuklusu vardı.. diğerinin gözü yükseklerde, anlatmıştım...
Muhabbetleri hoş, gülüp eğleniyoruz.. kasmayan yapıda, samimi insanlar, e zaten öncesinden de
tanışıklığımız olunca, benim onlara bu ani yaklaşmam da onları şaşırtmadı.. kendilerini kalkan
olarak kullandığımı bilseler biraz kızarlar sanırım, ama yine de sıkıntı olmaz.. diyorum ya,
anlayışlı tipler.. şöyle bir bakıyorum da, onlarla küsmek, onları kızdırmak için çok çok olağandışı
bir şey yapmanız lazım yani.. bakıyorum sedaya, lan.. yani şu tipi nasıl kızdırabilirsin ki :p
Benim onları kalkan olarak kullandığımı anlamaları şöyle dursun, beni mağdur ve yalnız olarak
biliyorlarmış meğer.. konu açıldı da öğrendim,
Tuğçe,
“tsigalkocum, aşk hayatın nasıl gidiyor bakalım :p”
Deyip yem attı, ben de vakur delikanlı moduna geçip,
“yok bir şey ya..bıraktım o işleri” dedim buruk bir şekilde..
Seda,
“kızım çocuk daha yeni ayrıldı sevgilisinden..ne aşkı..”
Ben bir an tedirgin oldum ceydanın mevzusu geçince, sakın ola oradan üzerime
yüklenmesinler?? Valla arkadaş markadaş demem kalayı basarım..
Tuğçe,
“orası da doğru tabi..ya o kız nasıl oldu da bırakıp gitti öylece aklım almıyor ya..millet sırf
sevgilisiyle aynı okulda okumak için yatay geçiş bilmem ne kovalıyor, bu da tam tersi, çocuğu
bırakıp gitti..”