Tarih boyunca Türk devletleri kendi aralarında bir çok defa karşı karşıya gelmiş sonucunda devletler kurup devletler yıkmışızdır. Çubuk Ovası bu fitne ise tarihin görmüş olduğu en büyük acı hadiselerden biri olmuştur. Bayezid aslında iş son raddeye gelince ne kadar büyük bir fitneye alet olduğunu anlamışsa da iş işten geçmiştir ve savaştan önceki son mektubu yollamıştır:

” Timûr-i köregen hazretleri, ilgi uyandıran antlaşmaya dair mektubunuz, ben Sivas’a geldikten sonra ulaştı. Ben bu sırada antlaşma hazırlığı içerisinde bulunuyordum ki; Nâgâh(vakitsiz saatte) sulha muhalif bir başka mektup Karaman fesatları elinden orduyu humâyûnumuza erişti ve antlaşmanın gecikmesine sebep oldu. Devlet erkânımızdan akıllı kişiler bu durumu şöyle değerlendirdiler. ikinci mektup ilk karışık dönem sürecinde yazılarak elçi ile gönderildi. Karaman topluluğu ki eskiden beri ocağımızın düşmanı olmuşlardır, bunlar elçimizi öldürüp, fitne iyice ayyuka çıkıncaya kadar mektubu sakladılar. Musâlaha olacağı ihtimâlini görünce, bu kez bazı rezilleri üzerimize gönderip bizi şüpheye düşürmüşlerdir. Rezillerin eline düşen mektubun gecikmesinin sebebi dahi biz olmadığımız hususu malumunuzdur. Bu durumu yaltaklanma olarak görürseniz hayır, asla düşmandan yüz çevirmek âdetimizden değildir. Sulh ve cengin cezası ve mükâfatı buna sebep olan tarafa aittir. Eğer bir kimse fitneye sebep olursa, Allah’u Teâlâ onun cezasını versin.”



iki hükümdar arasındaki bu mektuplardan sonra savaş kaçınılmaz olmuş ve iki büyük Müslüman ve Türk ordusu Çubuk ovasında karşı karşıya gelmiştir. Savaş sonunda iki kızgın adamdan Niğbolu fatihi Yıldırım Bayezıd savaşı kaybetmiş ve esir düşmüştür. Osmanlı ordusu büyük bir mücadele örneği vermiş olsa da Timur’un askeri dehası karşısında daha fazla direnememiş ve savaşın mağlubu olmuştur. Timur ve ordusu savaş esnasında yakala ve öldür naraları atmışsa da bu savaş meydanında bu naraları hiçbir kulak işitmemiştir.

Biz bu satırlarımızda bir taraf olmak amacınd