Tabi aylar günleri günler dakikalarımı gibti ben içimdeki dertle iyice avare hatta birazda okuduğum kitaplarla zeki oldum (bknz:sapiens)
Ama içimdeki dert bir türlü geçmedı ama bir gün arkadaşım bana bir haber getirdi ayrılmışlar...
Ne yapacağımı bilemedim herkes mutlu olmamı
Beklerken ben hüzünlere boğuldum çünkü artık o mutlu değildi (ben öyle sanıyordum )zil takıp oynayacağım yerde o gece bi elimde tiner diğer elimde fotoğrafı ağlayarak sızıp kaldım...