Bir hayalim vardı benim , bir tane , gerisine de gerek duymuyordum zaten. O hayalin gerçek olmasını düsünmek bile bende şevk uyandırıyordu. Garip bir hayaldi bu kimine göre , kimileri ise aptalca buluyordu. Bana başka şeylere yönelmemi söyleyenlerde oldu , bana bir ahmakmışım gibi bakanlarda .

Hayalim asker olmaktı , milletine her daim hizmet eden , vatan uğruna elindeki herşeyi heba eden , onun uğruna göz kırpmadan , tereddütsüz canını verecek bir asker olmaktı.
Asker olmayı BAŞBUĞUM ATATÜRK'ü hissedince anladım. Herkes onun resimlerini görüyordu , önemini biliyordu ama kimse
onu hissedemiyordu . Hisseden insanlarda bizim gibilerdi tek derti vatan olan insanlar , bizdik onlar .
Kuleli askeri lisesinde eğitim görmek istiyordum. O okulda okumuş nice paşaların, askerlerin bir parçası olmak , onlar gibi olmak istiyordum . Ömrümü orduya , milletime adamak istiyordum.
Bu sadece istekle bitmiyordu , bir istekle olmazdı , olmamalıydı da zaten . Azim kararlılık çaba istiyordu .
Çalıstım sınavlarına girdim , kazandım . Ancak burda bitmiyordu mülakatlar kalmıştı onlara da çalışıyordum , uğraşıyordum.
Artık kendimi bir asker olarak , üniformamın içinde , kulelide görüyordüm . Her gece , her an aklımdaydı günleri sayıyordum.
Mülakattan önce elim bir hadise yaşandı memleketi sarsan bir hadise . Sarsıntıları yaşanıyordu yurdun dört bir yanında . Endişelenmiştik , şaskındık .
Mülakata çok bir vakit kalmamıştı ama olaylar çarkımızı tersine çevirdi , mülakat iptal olmuştu hâlâ umutluydum tekrar cağırılabilirim diye . Çok bir vakit geçmeden askeri liseler kapatıldı. Kuleli kapatıldı.
Çok değişken duygular içindeydim , hem kızıyor üzülüyor , hem de olanlara sitem ediyordum .

Aslında ben çok aciz , aptal birisiydim , tek bir hayalim vardi ve o hayal bir engelde yıkılmıştı. Aptalmış gibi hissediyordum kendimi , çaresiz.
Hayali paramparça olmuş birisinin hissiyatı . En çok ise bir şey onurumu kırmış , gururumu incitmişti , Atama ve Türk ulusuna bir söz vermiştim onlara yaraşır bir asker olacağıma dair bir sözdü . Sözümü tutamadım , ben onursuz , gurusuz birisiyim.
Yaşam hala devam ediyor ama bir amacı yokmuşcasına devam ediyor . Hergün olduğu gibi yine okula gidiyor yine ders görüyorum . Ancak ekgiblikler var o hissiyatı kaybettim .

Herşeye rağmen VATAN SAĞOLSUN diyebiliyorum . Hâlâ okumayı , araştirmayı seviyorum . Ve dahi hâlâ hayallerimin gerçekleşeceğine eskisi kada olmasa da inanıyorum .

VATAN SAĞOLSUN.