cevahir ve olan biten hakkında

iki çift lafım olacak, geyik değil önemli bu sefer, okursanız ne güzel, okumazsanız canınız sağolsun:

hani sokak çocukları olur ya, bebektir, annesinin karnında dilenme amacı ile kullanılır, o işlevden de öteye gidemez, bir tokat yer ağlamaya başlar, her göz yaşı annesi için bir bozukluktur, düşünmez o çocuğun geleceğini, pgibolojisini, ülkeyi ne kadar gibip atacağını.

bugün tanıklık ettiğim olaylarda gördüm ben o çocuğu, hem de yüzleri pak, kirden kapkara olmamış, sokaklarda büyümemiş, sıcak evlerinden gelip milletin namusunu şerefini bir eğlenme aracı olarak kullanan versiyonunu. çektikleri fotoğraflarda yaptıkları it işareti kadar bile it olamamış versiyonunu.

oturup düşünmeyi bıraktık yıllar önce nasıl çözeceğiz bunu diye. artık anamızı bacımızı sevdiğimizi biriciklerimizi sokağa nasıl bırakacağız, evlatlarımızı iki sokak ötedeki dershaneye nasıl yollayacağız, sevgilimiz evine sağ salim varsın, otobüste böyle bin evlatları ile karşılaşmasın diye onlarca parayı taksilere nasıl bayacağız bunları kafaya takıyoruz artık, kirlettiniz ulan memleketi, attığınız her laf ile bir kere daha kirlettiniz her karış toprağını. allah sizi bildiği gibi yapsın derdim ama allah'ın bile size yapacağı bir şey kalmamış artık

sevgiler, saygılar.

the zaza