--
Erzağım tamamen bitti. Sonbaharın yağmurları nehrimin sularını bulandırdı. Balık tutamadım üç gündür. Birkaç meyveyle idare ediyorum. Derme çatma dallardan yaptığım barakam da yıkıldı. Ben de küçükken annemin kucağına kıvrıldığım gibi kıvrıldım meşenin sıcak gövdesine(?)
--
Çok açtım günlük. Kıyafetlerim yırtıldı.Çaresizdim. Çaresizlikten gözyaşlarımı tutamıyordum. Ağlayarak koştum ormanın derinliklerine. Yorulunca sırtımı dayadım ağacın kovuğuna. Evet, yeni bir şey daha öğrendim günlük. insanların yaptığı hatayı yaptığım için kızıyordum kendime. Herhangi bir şeye sahip olmak için hep yukarı baktım, dahasını istedim. Ama ihtiyacımı yerdekiler ile de giderebilirdim. Yıkılan ağacın diplerinde gördüğüm mantarlarla birkaç hafta daha idare edebilirim. Doğa ana senden de özür dilerim. Kızdım sana aç bıraktığın için . Yanlış yaptım. Bir taraftan diğerinden bolluğu verdin, bir taraftan zehri öbür taraftan ilacı verdin. Bir yönde vahşet diğerinde şefkat.
--
Toplayabileceğim kadar topladığım mantarlar da tükendi bugün. Çok zayıfladım günlük. Dördüncü ayımdayım . Dört aylığım. Sevgiyi öğrendim, hüznü, açlığı... Şuana kadar annemden göremediğim şefkati gördüm doğadan. Kalemim de bitmek üzere ben de . Son anlarımı yaşıyorum günlük. Özgür, mutlu ve huzurlu bir ölüm olacak. Uzaklarda fırtınanın koptuğunu gören inatçı kaptan gibi dümeni hiç çevirmeden gittim ölüme. Cesur ve mutlu ölüm. Tüm insanlardan daha zenginim.
Ağlıyorum şuan günlük .
insanlardan zor saklardım gözlerimin yaşını. Artık hıçkıra hıçkıra ağlayabiliyorum.
Biri karşı çıkar diye fikirlerimi açık etmeye korkuyordum önceden ama Haykırıyorum şimdi artık ne düşünüyorsam.
Huzursuz uyuyup huzursuz uyanıyordum. Artık her sabah kuş gibi kalkıyordum burada.
Yalnız ölmekten korktum hep. Yalnız değilim günlük, yalnız ölmeyeceğim. Herkes tanıyor herkes seviyor beni burada.
Yanılmışım günlük. Bu dünyaya aitim.
Henüz dört aylıkken çok şey öğrendim.
Özgürlük için ölmeyi diledim. Amacıma ulaştım günlük.