+20
-1
Sonunda gelmiştim. Otobüsten indim gözlerim Melisi aradı az ilerdeydi. Koştum sarılmak istedim ama kollarını açmayınca asker arkadaşı gibi tokalaştık. Tanıdıklar olabilir diyip sarılmamıştı. Bambaşka bir şehirde kim tanıyacaksa sanki belliydi birşey olduğu. Moralim bozuldu bi sigara yaktım. Sigara içmeme hep kızardı.Ama şimdi birşey söylemedi. Yüzüme bakmıyordu konuşmuyordu bile. Derin bi sessizlik vardı. Etrafta konuşanlar vardı. Yolcu toplamak için bağıran muavinler vardı.Ama benim için etraf çok sessizdi. Sigaramı bitirip bu sessizliği bozan ben oldum.Çok korkarak ama hiç korkmuyomuş gibi bir ses tonuyla sordum.
B:Bir şey varsa söyle Melis neden böyle yapıyorsun?
M:Evet nealaqa birşey var nasıl desem bilmiyorum.Ben uzaktan bi ilişki yürütemiyorum, seni görmek istiyorum, seni özlüyorum.Ben artık seninle devam etmek istemiyorum.
O an zaman durdu. Paketi çıkarıp bi sigara yakacak kadar bile mecalim yoktu. Beyler 2 senelik ilişkimizi 2 cümlede bitirmişti. Hiç birşey demedim.O da birşey dememi beklemedi zaten döndü gitti. işte o an vücudum yüreğime dar geldi. Kalbim acıdı lan kalbim. insanın hiç kalbi acır mı acıyormuş beyler.